از آنجایی که خشم هسته ی اصلی بسیاری از ناراحتی ها و اختلالات روانی است، بخشش می تواند مسیری در التیام دردها و ناراحتی ها باشد. بخشش عبارت است از فرصت دادن برای جبران و بازسازی مجدد اعتماد. به این ترتیب بخشش بعنوان برقراری مجدد ارتباط بر اساس اعتماد دوباره در نظر گرفته می شود  .

تحقیقاتی که با استفاده از  MRI به کاوش در مغز و فعالیت های آن پرداخته است، نشان داده که در قسمت چپ مغز، مرکزی وجود دارد که در مواقع بخشش و گذشت شروع به فعالیت می کند. بطوری که همزمان با رخ دادن رویدادی ناراحت کننده، کینه و عداوت سرتاسر وجود ما را فرا می گیرد؛ در این لحظات بدن ما هورمون آدرنالین و کورتیزول را با شدت هر چه تمام تر ترشح می کند. این هورمون ها سبب افزایش تنفس، بالا رفتن ضربان قلب، افزایش فشار و قند خون و انسداد شریان ها شده و نهایتاً به بیماری های قلبی منجر می شود. در حالی که عفو و بخشش باعث می شود فعالیت این هورمون ها متوقف شده و خون بیشتری در قلب به جریان افتاده و عملکرد سیستم ایمنی بدن بهبود یابد. بخشودگی از مباحث جدی حوزه ی مطالعات روانشناسی است که طی دو دهه ی اخیر وارد این حوزه شده است. آنچه اهمیت بخشودگی را محرز می سازد، ماهیت التیام بخشی آن در مداخلات درمانی است.