اثرات خونریزی در بدن
اثرات کلی از دست رفتن خون عبارتند از:
1- از دست رفتن گلبول های قرمز به کاهش اکسیژن رسانی به بافتها منجر می شود.
2- کاهش در حجم خون سبب کاهش فشار خون میشود.
 |
3- سرعت پمپاژ قلب جهت جبران فشار خون کاهش یافته، افزایش می یابد.
4- کاهش در قدرت ضربان قلب.
خونریزی های خفیف و آرام معمولا بی خطر بوده و علائم عمومی ایجاد نمی کنند.
عدم رسیدگی فوری در خونریزی های متوسط( که تا حدود 1 لیتر خون از دست
می رود)، منجر به بروز حالت شوک می شود.
در خونریزی های شدید، امکان بروز مرگ در عرض چند دقیقه نیز وجود دارد.
دستگاه گردش خون :
دستگاه گردش خون از مهمترین سیستمهای بدن میباشد که از سه جزء اصلی زیر تشکیل شده است :
1- قلب 2- رگها 3- خون
وظیفه این دستگاه انتقال مواد غذائی واکسیژن به سلولهای بدن وهمچنین انتقال مواد دفعی ودی اکسید کربن سلولها به اندامهای دفعی می باشد
علائم ونشانه های خونریزی
به صورت واکنشی و برای جبران خون از دست رفته، خون کمتری به قسمتهای کم اهمیت تر مثل پوست، می رسد و به همین دلیل رنگ پریدگی پوست و مخاطها جزو علایم شایع خونریزی است. در مراحل اولیه و یا خونریزی های خفیف به جز رنگ پریدگیهای مختصرپوست و افزایش تعداد ضربانقلب علایمی دیده نمیشود ولی با افزایش شدت خونریزی علایم زیر ظاهر میشود:
1- تشنگی
2- ضعف، بی حالی،بی قراری و پرخاشگری
3-تند شدن ضربان قلب و ضعیف شدن نبضهای محیطی
4-عرق سرد روی پیشانی
5-تنفس سریع و سطح
6-تهوع و استفراغ
7-افت فشار خون
8- خواب آلودگی
9-احساس سبکی سر، سرگیجه و سردی پوست
10-احساس سرما
11- وجود علایم خاص خونریزی در ارتباط با بعضی از قسمت های بدن مثلا خونریزی جمجمه، درون قفسه سینه یا شکم و…
12- مشاهده خروج خون از زخم در موارد خونریزی خارجی
ــ به خاطر کاهش رسیدن خون اکسیژن دار به مغز، فرد دجار خواب آلودگی، گیجی، سیاهی رفتن چشمها و یا اضطراب و بی قراری می شود.
انواع خونریزی:
با توجه به نوع عروق آسیب دیده، خونریزیها به سه دسته تقسیم می شوند:
1) خونریزی سرخرگی: این نوع خونریزی به دلیل سرعت زیاد جریان خون به صورت جهنده و با فشار زیاد است.رنگ خون به دلیل محتوای اکسیژن بالا قرمز روشن است.
این نوع خونریزی به آسانی مهار نمیشود. درموارد قطع عضو به دلیل ضربه ممکن است سرخرگ به طور کامل و شدید منقبض شده و خونریزی قطع گردد.
2 ) خونریزی سیاهگی: سیاهرگها شامل خون تیره بوده و جریان خون در آن آرام است و در نتیجه این نوع خونریزی بدون جهت و فشار بوده و آسانتر از خونریزی سرخرگی مهار میشود. یک خطر جدی خونریزی سیاهرگی، ورود هوا (مکش هوا ) به درون خون و بروز مرگ ناگهانی است. این موضوع خصوصا در مورد خونریزی از سیاهرگهای بزرگ گردنی صادق است. گر چه خون از درون سیاهرگهای آسیب دیده بدون جهش خارج می شود و میتوان با فشار ملایم آنرا مهار کرد، ولی در موارد آسیب به سیاهرگهای بزرگ امکان وقوع خونریزی شدید و غیر قابل مهار وجود دارد.
3 ) خونریزی مویرگی: خون موجود در مویرگ ها مخلوطی از خون سرخرگی و سیاهرگی است. خون معمولا از زخم نشت می کند و مقدار خون از دست رفته نیز کم است. معمولا فشار روی زخم برای مهار خونریزی کفایت می کند و در بسیاری مواقع حتی بدون درمان، روی زخم خودبه خود لخته می بندد و خونریزی مهار میشود. در این نوع خونریزی خطر عفونی شدن زخم بیشتر از خطر از دست رفتن خون مطرح است.
|
|
 |
 |
باتوجه به کانون خونریزی، خونریزیها به دو دسته تقسیم می شوند:
1) خونریزی داخلی:در خونریزی داخلی،خون از درون عروق خارج شده، ولی داخل بدن باقی میماند.یعنی خون به درون حفرات بدن مثل شکم، قفسه سینه، جمجمه و … می ریزد. این نوع خونریزی را
با چشم نمی توان دید و تشخیص آن مشکل است.
2) خونریزی خارجی: در خونریزی خارجی، خون از بدن خارج شده و بیرون می ریزد و غالبا نتیجه ی بریدگی، جراحت جنگی و شکستگیهای باز استخوان ها ایجاد می شود.
علل خونریزی ها:
از علل خونریزی خارجی می توان آسیبهای ناشی از تصادفات، ضربه ها، بریدگی با آلات برنده و صدمات جنگی در اثر گلوله و ترکش و… را نام برد.
از علل خونریزی داخلی می توان آسیب و ضربه در اثر تصادفات، ضربه ها، وارد شدن گلوله به درون احشاء ، برخی بیماریهای خاص مثل خونریزی گوارشی و اختلالات انعقادی اکتسابی و ارثی را نام برد.
اهداف کلی در خونریزی ها
1ـ شناسایی وضعیت مصدوم و شدت از دست رفتن خون
2ـ مهار خونریزی
3ـ تمیز نگه داشتن زخم و پوشاندن آن با گاز استریل جهت به حداقل رساندن خونریزی و ممانعت از بروز عفونت
4ـ انتقال مناسب مصدوم به بیمارستان
کمکهای اولیه در خونریزی ها
ــ در ارائه کمکهای اولیه سرعت عمل به خرج دهید اما خونسردی خود را حفظ کنید.
تاخیرممکن است به قیمت از دست رفتن جان مصدوم تمام شود.ــ علایم حیاتی را کنترل کنید
ــ مصدوم را به پشت بخوابانید و پاها را در وضعیت زانوخمیده بالا ببرید.
 |
ــ مصدوم را گرم نگه دارید
ــ مصدوم را در وضعیت استراحت قرار داده و اندام زخمی را بی حرکت کنید
ــ لباس مصدوم را شل کنید
ــ در صورت بروز شوک، پاهای مصدوم را بالا نگه دارید اما در صورت خونریزی سر و گردن نباید سر را نسبت به بقیه بدن پایین تر نگه داشت ، چون سبب خونریزی بیشتر می شود.
ــ در صورتی که خون لخته شده باشد، از کندن و تمیز کردن آن خودداری کنید؛ زیرااین کار سبب خونریزی مجدد میشود.
ــ هرگز اشیائی مانند چاقو، تکه های شیشه و… را از زخم خارج نکنید زیرا امکان تشدید آسیب و خونریزی بیشتر وجود دارد. در این شرایط، از یک دستمال و یا باند حلقه شده به نام تــامپون استفاده کنید. توجه داشته باشید که تامپون باید
کاملا اطراف جسم را بپوشاند طوری که وقتی خواستید روی آن باندپیچی کنید،
به جسم فشار وارد نشود.
ــ مصدوم را به مرکز درمانی انتقال دهید.
.: Weblog Themes By Pichak :.
