سفارش تبلیغ
صبا ویژن
تاریخ : دوشنبه 92/12/26 | 12:3 عصر | نویسنده : مهدی نیک کار

 

عملکرد مغز در زمان بخشودگی!

 

از آنجایی که خشم هسته ی اصلی بسیاری از ناراحتی ها و اختلالات روانی است، بخشش می تواند مسیری در التیام دردها و ناراحتی ها باشد. بخشش عبارت است از فرصت دادن برای جبران و بازسازی مجدد اعتماد. به این ترتیب بخشش بعنوان برقراری مجدد ارتباط بر اساس اعتماد دوباره در نظر گرفته می شود  .

تحقیقاتی که با استفاده از  MRI به کاوش در مغز و فعالیت های آن پرداخته است، نشان داده که در قسمت چپ مغز، مرکزی وجود دارد که در مواقع بخشش و گذشت شروع به فعالیت می کند. بطوری که همزمان با رخ دادن رویدادی ناراحت کننده، کینه و عداوت سرتاسر وجود ما را فرا می گیرد؛ در این لحظات بدن ما هورمون آدرنالین و کورتیزول را با شدت هر چه تمام تر ترشح می کند. این هورمون ها سبب افزایش تنفس، بالا رفتن ضربان قلب، افزایش فشار و قند خون و انسداد شریان ها شده و نهایتاً به بیماری های قلبی منجر می شود. در حالی که عفو و بخشش باعث می شود فعالیت این هورمون ها متوقف شده و خون بیشتری در قلب به جریان افتاده و عملکرد سیستم ایمنی بدن بهبود یابد. بخشودگی از مباحث جدی حوزه ی مطالعات روانشناسی است که طی دو دهه ی اخیر وارد این حوزه شده است. آنچه اهمیت بخشودگی را محرز می سازد، ماهیت التیام بخشی آن در مداخلات درمانی است.





تاریخ : دوشنبه 92/12/26 | 12:2 عصر | نویسنده : مهدی نیک کار

 

کوتاه قدی

 

178 میلیون کودک در جهان از کوتاه قدی رنج می برند.

تاخیر رشد داخل رحمی، تغذیه ناکافی در دوران رشد به ویژه دوران جنینی و دوسال اول تولد و ابتلاء مکرر به عفونتها  ازعلل کوتاه قدی در کودکان می باشند.

تامین  نیازهای تغذیه ای در دوران جنینی  و دو سال اول زندگی  به دلیل تامین رشد و تکامل مطلوب  کودکان  از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

سوء تغذیه و کم خونی  مادر، مصرف دخانیات و آلودگی هوا  در دوران بارداری می تواند منجر به محدودیت رشد جنینی و در نهایت تولد نوزاد کم وزن گردد. کیفیت نامطلوب رژیم غذایی مادر در دوران بارداری و رژیم  غذایی شیرخوار ( نوزادی و سالهای اول زندگی )  منجر به کاهش دریافت مواد غذایی مورد نیاز جنین و شیرخوار می شود. همچنینین ابتلاء مکرر کودک به بیماریهای عفونی در دو سال اول زندگی نقش مهمی در کوتاه قدی کودکان به عهده دارند.

نتایج مطالعات نشان داده است کودکانی که در 24 ماهگی دچار کوتاه قدی شده اند در سالهای مدرسه  موفقیت کمتری نسبت به همسالان خود دارند. همچنین کودکانی که بین 12 و 36 ماهگی دچار کوتاه قدی شده اندعملکرد درسی آنان در مدرسه نسبت به کودکان هم سن خود کمتر بوده است. همچنین مطالعات نشان داده اند که اجرای  مداخلات  تغذیه ای  از پیش از تولد ( پیش از بارداری و بارداری) و سه سال اول زندگی می تواند اثر قابل توجهی بر پیشگیری از کوتاه قدی  کودکان بنماید. بنابر این ارزشیابی برنامه ها و مداخلات  نه تنها شامل وزن بلکه شامل قد کودکان می باشد  .




تاریخ : دوشنبه 92/12/26 | 11:58 صبح | نویسنده : مهدی نیک کار

 

بی‌عیب و نقص نباشیم!/ خودتان را با خودتان مقایسه کنید

 

 من در زندگی‌ام با «باید‌ها» و «نباید‌ها» یی در اطراف خود مواجه می‌شوم که دنبال کردن برخی از آن‌ها برایم همیشه سخت بوده است. «تو باید بهترین باشی!» و «تو نباید اشتباه کنی!» شاید مهم‌ترین آن‌ها باشد.

این دو قانون لازم الاجرا موجب شده همیشه در پی فتح کوه‌های بدون قله باشم! از خود می‌پرسم واقعاً چه کسی بهترین است (در هر زمینه‌ای که در نظر بگیرید)؟! یا چه کسی تا به حال در زندگی اشتباهی مرتکب نشده است؟! اما جوابی برای این سؤال‌ها نیافته‌ام. اگر کسی جوابی پیدا کرد، من را مطلع سازد!

پس بهتر است اگر بنا به مقایسه است، خویشتن را با خودم مقایسه کنم، نه با فرد دیگری؛ که مقایسه با دیگران‌‌ همان تلاش برای بهترین شدن را در پی دارد (بهترین باش) که وقتی با شکست مواجه می‌شود، «پیام اشتباه نکن» را تداعی می‌کند و این «دلسردی» را در پی دارد؛ حالتی که مشابه با کوهنوردی است که در پی فتح کوه‌های بدون قله است. پس تلاش می‌کنم؛ اگر هم در این مسیر اشتباهی مرتکب شدم، ضمن عبرت گیری از اشتباهاتم دوباره تلاش می‌کنم. در واقع اشتباه جزئی از یادگیری است و من در پی یادگیری هستم. من یک انسانم؛ فرشته نیستم.




تاریخ : دوشنبه 92/12/26 | 11:56 صبح | نویسنده : مهدی نیک کار

 


ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی، قبل از 80 سالگی طبیعی نیست 

 

بالا رفتن مرگ و میر ناشی از ناراحتی‌های قلبی و عروقی در جامعه نشان از کاهش شاخصه‌های سلامت جامعه و همچنین پایین بودن امید به زندگی در آن جامعه دارد. بررسی‌های متخصصان نشان داده است که دیابت و چربی خون، کلسترول و فشارخون و استرس‌ها، چاقی و اعتیاد، سیگار و هیجانات زندگی عوامل تهدیدکننده‌ای هستند که موجب ناراحتی‌های قلبی و عروقی می‌شود.

افزایش عوامل تهدیدکننده قلب و عروق موجب شده است گروهی از متخصصان، شاخص استاندارد بین‌المللی برای سلامت قلب و عروق تدوین کنند. براساس این شاخصه‌ها در صورت کنترل عوامل خطر می‌توان از بروز بیماری‌های قلبی و عروقی تا سن 80 سالگی پیشگیری کرد.

در جدول این شاخص اثبات شده است که عامل بیماری قلبی و عروقی قبل از سن 80 سالگی، خود انسان است و با بی‌توجهی و سهل‌انگاری موجب مرگ و میر ناشی از آن می‌شود، اما پس از 80 سالگی بروز بیماری‌های قلبی و عروقی طبیعی است.

دکتر محمدسلطان محمدی، فوق تخصص قلب و عروق و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران که به شاخص سلامت و استاندارد بین‌المللی در پیشگیری از بروز بیماری‌های قلب و عروق دست یافته است با بیان این که این شاخص ریسک فاکتورهایی از جمله دیابت، قندخون، چربی خون و ... را که علل مرگ و میر هستند را مدیریت و رهبری می‌کند، گفت: در سنین پایین‌تر از 80 سال بیماری‌های قلبی، پاتولوژیک (طبیعی) نیست و ریزفاکتورهای انسانی که شامل طا یا ناپرهیزی یا گناه انسان در بروز بیماری‌هایی نظیر چربی خون، قندخون، دیابت در مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلب و عروق قبل از 80 سالگی نقش تعیین‌کننده‌ای دارد.

وی در گفت و گو با روزنامه ایران افزود: در واقع این شاخص می‌خواهد بگوید آیا انسان در بیماری‌ها مقصر است یا طبیعت و خرافاتی مثل قضا و قدر موجب مرگ می‌شود؟ این خرافات امروزه در امریکا نیز شیوع پیدا کرده است. وی با بیان این که شاخص استاندارد در دانشگاه‌های امریکا نیز بررسی شده است، گفت: براساس مطالعاتی که روی اجساد مومیایی انجام دادم مشخص شد در آن زمان به علت کم بودن عوامل خطر عمر انسان و دستگاه قلب و عروق زیاد بوده است. انسان‌هایی که در آن زمان زندگی می‌کردند از سلامت بدن و دستگاه عروق برخوردار بودند و به همین دلیل بیشتر عمر می‌کردند. در یک کلمه باید بگویم این شاخص در واقع در امید به زندگی، ارتقای سلامت جامعه، کاهش عوامل خطر در محیط زندگی، پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق، اصلاح محیط زیست و افزایش طول عمر سالم مؤثر است و م‌تواند نقش مهم و کلیدی داشته باشد.

دکتر سلطان محمدی با بیان این که ما ادراک مناسبی نسبت به سن و سال نداریم، گفت: امروزه هر دستگاهی یک ضمانت دارد. نباید موتور یک ماشین در دوره ضمانت اشکال پیدا کند. در واقع سیستم قلب و عروق ما هم همینطور است. در واقع دستگاه قلب و عروق یک گارانتی 80 ساله دارد. به این معنا که زیر 80 سال نباید مبتلا به بیماری قلبی و عروقی شویم و ما به این شاخص رسیدیم.

با مطالعاتی که در کشور و براساس تحلیلی‌های آماری در استان‌های مختلف و مطالعاتی که روی جسدهای مومیایی در هند و یونان داشتیم و همچنین مطالعاتی که در دانشگاه‌های استنفورد و جان هاپکینز و دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد انجام شده به این نتیجه رسیدیم که بیماری‌های قلب و عروق زیر 80 سال خطای ما و ناپرهیزی و بی‌احتیاطی یا در مواردی گناه ما است و بالای 80 سال سیر بیماری طبیعی است و زیر 80 سال بیماری‌های قلبی طبیعی نیست.




تاریخ : دوشنبه 92/12/26 | 11:55 صبح | نویسنده : مهدی نیک کار

 



 

تعداد زیادی از مردم از این لپ تاپ های سبک به صورت تمام وقت در کارشان استفاده می کنند، اگر شما از لپ تاپتان غالبا برای دوره های زمانی بیش از 2 ساعت در روز استفاده می کنید، مثل محیط های کاریی که لپ تاپ ها ممکن است کامپیوتر اصلی کارمند باشند، صحیح بنشینید و از سایر تمرین های ارگونومیک که در زیر آماده است استفاده کنید.

• لپ تاپ را به طور مستقیم در مقابلتان بر روی سطح میز قرار دهید.

•ارتفاع دستگاه و زاویه نمایشگر را برای دیدن آسان، بدون خم کردن زیاد گردنتان تنظیم کنید.

• اگر بلندی میزتان برای وضعیت نمایشگرتان مناسب است یک صفحه کلید جداگانه و بزرگ برای لپ تاپتان وصل کنید و از ماوس جداگانه به جای صفحه لمسی، ترک بال (توپی که به جای ماوس استفاده می شود) استفاده کنید.

• صفحه کلید جداگانه را بر روی جا کیبوردی شیبدار یا منفی که به زیر میزتان وصل شده است، قرار دهید.

• ماوس را می تواند بر روی یک صفحه ماوس قابل تنظیم قرار دهید.

• به هنگام تایپ کردن شانه ها باید در یک وضعیت راحت و بازوها در کنارتان، با آرنج در یک وضعیت 90 درجه باشند. (دست ها نباید از هم باز شوند یا اینکه از ماوس استفاده کنند)

• در یک صندلی راحت و قابل تنظیم که دارای تکیه گاهی برای کمر باشند و به شما اجازه لم دادن بدهند، بنشینید. این وضعیت وزن بیشتری از ماهیچه ها و مفصل ها را از کمرتان می گیرد.

• در هر نیم ساعت یا بیشتر استراحت اندکی کنید، (که شامل حرکت چشم ها دور از نمایشگر و بر روی اشیاء دور به مدت چند ثانیه می باشد، است). کشش های میزی را هر چند وقت یکبار در میزتان انجام دهید (کشش گردن، شانه ها، دست و مچ). هر 2 ساعت یکبار از میزتان برخیزید و به اطراف حرکت کنید یا کشش های میزی را انجام دهید.

• تنفس های کوتاه 10 تا 30 دقیقه ای را در برنامه هایتان داشته باشید، تا از وضعیت های بدنی ثابت و تکراری جلوگیری شود.

• فاصله دید مناسبی از صفحه نمایشگر کامپیوتر لپتاپتان در حدود 45 تا 75 سانتیمتر داشته باشید.

• سر و گردنتان را در یک وضعیت راحت و بی طرف قرار دهید، از انعطاف یا چرخش بیش از حد گردن جلوگیری کنید.

 

• صفحه کلید را در ارتفاع مناسب از آرنج قرار دهید و مچ دست هایتان را به هنگام تایپ کردن مستقیم نگه دارید.

•ارتفاع میز و صندلی و زاویه صفحه کلید را امتحان کنید تا حالت های مچ و دست را بی طرف نگه دارید.

• اگر شما مجبورید تا صندلیتان را بالا نکشید تا اینکه پاهایتان به سمت پایین کشیده شود، از تکیه گاه پا استفاده کنید. وقتی نشستید ارتفاع باسنتان باید کمی از زانوهایتان بالاتر باشد. وقتی پاهایتان به سمت پایین کشیده شود، کشش زیادی بر روی باسن، پا و ماهیچه های پایین پشت وجود دارد.

• یک صفحه کلید خارجی بر روی یک صفحه قابل تنظیم صفحه کلید و ماوس قرار دهید.

• یک ماوس خارجی به جای صفحه لمسی لپتاپ وصل کنید.

•اگر روشنایی اجازه دهد، صفحه نمایشگر لپتاپ را خم کنید تا عمود بر خط دید بیناییتان شود.

•نور بازتاب صفحه نمایش لپتاپ را با حرکت دادن آن، تغییر دادن روشنایی یا پوشاندن پنجره ها، دور کنید.

• اگر شما در یک طرف صندلی یا تخت نشسته اید، از بالشی برای تکیه کردن دستانتان به هنگام تایپ استفاده کنید.

• به طور منظم صفحه نمایشگر را با استفاده از مایع پاک کننده مناسب برای صفحه LCD   لپتاپ، تمیز کنید. مراقب باشید، چون فشار زیاد یا ضربه زدن ممکن است به آسانی به پیکسل های نمایشگر آسیب برسند.

• دست ها و مچ هایتان باید هنگام تایپ کردن در یک وضعیت مستقیم مچ نگهداری شود و نباید هنگام تایپ کردن بر کف دست، میز یا بغل تکیه کند.

• لپتاپتان را به طور مستقیم بر روی پایتان قرار ندهید، چرا که ثابت شده گرمای فراوان لپتاپ باعث آسیب فیزیکی درونی به کسانی که از آن در این حالت در طول زمان استفاده می کنند. به جای این حالت، لپتاپ را بر روی یکی از پایه های قابل تنظیم مخصوص قرار دهید.

• انتخاب وزن مناسب برای کامپیوترهای لپتاپ: اگر شما لپتاپتان را به مکان های کاری مختلفی حمل می کنید، مدل های سبک وزن را انتخاب کنید، و عامل وزن تجهیزات اضافی را که درون چمدانتان جابجا خواهد کرد را بخاطر داشته باشید. کامپیوتر لپتاپتان را با استفاده از یک کوله پشتی با بند های شانه ای نرم و عریض یا یک چمدان چرخدار طراحی شده برای نگهداری لپتاپ جابجا کنید.

• اسباب غیر ضروری را از کیف لپتاپ بردارید.

• لپتاپ را در یک کیفی که دارای بند شانه ای نرم و یک دسته است، حمل کنید. مکررا برای تعادل بر روی ماهیچه هایتان شانه ها را عوض کنید.

 

• اگر وزن لپتاپتان و اجزایش بیش از 5 کیلوگرم باشد، از کیف چرخدار استفاده کنید.

• فاصله دید و نورهای بازتاب را زمانی که با لپتاپ کار می کنید، مورد توجه قرار دهید.

• کامپیوتر لپتاپ با صفحه نمایشگر بزرگ انتخاب کنید.

• نمایشگر را در یک فاصله مناسب قرار دهید. اگر زیاد باشد اندازه فونت ها را برای دید بهتر افزایش دهید.

•قسمت بالای نمایشگر را به هنگام نشستن 5 تا 8 سانتیمتر پایین تر از خط دید چشم قرار دهید. برای مشاهده بهتر صفحه کلید را به سمت بالا خم کنید.

• صفحه نمایشگر لپتاپ را باید دور از نور تابناک پنجره ها و لامپ های سقفی قرار دهید.

• اگر شما چاره ای جز گذاشتن لپتاپ بر روی پای خود ندارید (برای مدت زمان کوتاهی)، پس بالشی روی پایتان قرار دهید و لپتاپ را روی آن بگذارید.

•برای کاهش انعکاس نور، نمایشگر را پائین بیاورید و لامپ های سقف را تنظیم کنید.

• اگر امکان دارد، دسته صندلی را بردارید و بالشی زیر دستتان برای تکیه گاه قرار دهید. اگر نتوانستید دسته را بردارید، لپتاپتان را با یک چیز محکم و صاف از قبیل مجله بالا ببرید.

• لپتاپتان را در یک سطح با دسته صندلی قرار دهید و از آن به عنوان تکیه گاه استفاده کنید.

• از قانون 20/20/20 پیروی کنید: در هر 20 دقیقه، 20 ثانیه استراحت کنید و 20 متر دورتر را نگاه کنید تا دستان و چشمانتان استراحت کنند.

• ماوس خارجی باید نزدیک صفحه کلید و در همان ارتفاع باشد.

• از اینکه مجبور شوید برای دسترسی به ماوس و صفحه کلید دستانتان را بلند و دراز کنید، جلوگیری کنید.







  • paper | فروش Backlinks | سپهر نما
  • فروش بک لینک با کیفیت | بک لینک انبوه